نیم دوجین سال پیش، آرژانتین تصمیم گرفت توجه خود را بر بازارهای صادراتی میوه تازه خود متمرکز کند و برنامه ای را برای بهبود کیفیت لیمو خشک رودان و جذابیت میوه برای بازارهای خارجی آغاز کرد.
این تصمیم دوراندیشانه ای بوده است. گواهینامه ارتقاء و کیفیت صادرات “تمام لیمو” آن اکنون حدود 85 درصد از لیموهای کشور را پوشش می دهد و موفقیت بزرگی بوده است.
اکنون وضعیت اسپانیا را در نظر بگیرید. در اینجا تولید لیموترش بیشتر برای بازار تازه در نظر گرفته شده است. سال گذشته حدود 31500 تن کنسانتره آب میوه صادر کرد که تقریباً نصف صادرات آرژانتین بود.
از سوی دیگر، اسپانیا در عدم مصرف آب کنسانتره بسیار مؤثرتر است: این کشور در ژانویه تا آوریل امسال 32730 تن آب لیمو NFC صادر کرد، در حالی که آرژانتین در این بازار نیست: تعداد انگشت شماری تن، بیشتر به شیلی صادر کرد. . آب NFC احتمالاً برای اسپانیا سود بیشتری نسبت به کنسانتره دارد.
صادرات میوه تازه این کشور نسبت به آرژانتین کمتر است. در سال 2018، اسپانیا فقط کمتر از 600000 تن لیمو تازه صادر کرد. صادرات این کشور در سال گذشته به 734000 تن افزایش یافت.
در ماه های ژانویه تا آوریل سال جاری، 311840 تن فروخته است که نسبت به سال 2019 حدود 15 درصد افزایش داشته است.
موقعیت اسپانیا در بخش تازه احتمالاً غیرقابل تسلط است، اما هر رقابتی که سهم بازار آبمیوه آن را از بین ببرد، باید جدی گرفته شود.
ایتالیا در حال حاضر یکی از تولیدکنندگان اصلی کنسانتره لیمو است (صادرات چند هزار تنی در سال) اما در واقع آب NFC بیشتری نسبت به اسپانیا به فروش می رساند: 57000 تن در سال 2009 و همین میزان در سال 2018، و افزایش مداوم در طول سال ها از 22000 تن در سال. 2004.
با اعمال فشار آرژانتین در بازار کنسانتره و ایتالیا که همین کار را در زمینه آب NFC انجام می دهد، اسپانیا باید در نظر بگیرد که برای مقابله با آن چه کاری می تواند انجام دهد.
