طول یک کت زنانه نوین چرم متفاوت است. قسمت میانی ساق پا اغلب یافت می شود و زمانی که مد فعلی مربوط به خطوط لبه نیست، پیش فرض است. طرح ها از طول زانو تا مچ پا متفاوت است.
به طور خلاصه در اوایل دهه 1970 مد شده و به عنوان “ماکسی” شناخته می شود. به طور سنتی، اکثر زنان کت می پوشیدند، اگرچه از دهه 1960 این امر به تدریج کمتر گسترش یافته است.
از آنجایی که الگوی اصلی کالسکه و کت شام همانند کت های سالن است، خیاط ها به طور سنتی به هر دو نوع خاص از کت ها کت می گویند.
یک کت برای پوشیدن به عنوان بیرونی ترین لباسی که به عنوان لباس در فضای باز پوشیده می شود، طراحی شده است. در حالی که این استفاده هنوز در برخی مکان ها حفظ می شود.
اصطلاح ژاکت یک اصطلاح سنتی است که معمولاً برای اشاره به نوع خاصی از زیر کت کوتاه استفاده می شود. کت‌های مدرن معمولی از نظر طول فقط تا بالای ران کشیده می‌شوند.
در حالی که کت‌های قدیمی‌تر مانند کت‌های پشتی معمولاً تا زانو هستند. ژاکت مدرنی که با کت و شلوار پوشیده می شود به طور سنتی در انگلیسی بریتانیایی کت سالن و در انگلیسی آمریکایی کت گونی نامیده می شود.
اصطلاح انگلیسی آمریکایی به ندرت استفاده می شود. استعمال قدیمی‌تر کلمه کت را هنوز هم می‌توان در عبارت «پوشیدن کت و کراوات» یافت.
به این معنا نیست که پوشنده روی کت دارد. عبارات دمپایی، مانتو صبحگاهی یا کت مجلسی نیز انواعی از پالتو را نشان نمی دهند. در واقع، ممکن است یک پالتو روی بالای کت دم پوشیده شود.
در دایره های خیاطی به خیاطی که انواع مانتوها را می سازد، کت دوز می گویند. به طور مشابه، در انگلیسی آمریکایی، اصطلاح کت ورزشی برای نشان دادن نوعی از ژاکت استفاده می شود که به عنوان لباس بیرونی پوشیده نمی شود .
