طعم غذا تا حد زیادی توسط سس تک نفره دونه ای تعیین می شود. تصور سالاد چوکا بدون سس بادام زمینی، سوشی بدون سس سویا، سیب زمینی سرخ کرده بدون سس کچاپ غیرممکن است. به همین دلیل است که منوی هر رستوران شامل فهرست بزرگی از سس هایی است که بخشی از غذا هستند یا به عنوان تاپینگ خریداری می شوند.
پخت و پز در خانه می تواند یک کار طاقت فرسا یا یک فرآیند خلاقانه سرگرم کننده باشد. ما می توانیم چندین ساعت یا حتی یک شب کامل را در آستانه تعطیلات روی غذاهای لذیذ بگذرانیم. اما سس های کافه ها و رستوران ها محصولی است که خیلی سریع مصرف می شود. صرف زمان زیادی برای تهیه آن به معنای از دست دادن بهره وری و درآمد است.
به همین دلیل است که برای بسیاری از صاحبان مشاغل خرید سس برای رستوران ها آسان تر از وارد کردن سس های خانگی به مجموعه است. آنها در بسته بندی مناسب عرضه می شوند که بسته به میزان مصرف محصول قابل انتخاب است: سطل، کیسه یا بطری. موسسات فست فود اغلب دیپ دیگ های 25 میلی لیتری را ترجیح می دهند.
ظروف پلاستیکی مارک دار در رستوران ها استفاده می شود که نکته اصلی در سرو سس سرعت است. میهمان می تواند از بسته بندی انفرادی در محل استفاده کند یا آن را با خود ببرد. برخی از انواع و مارک های سس در حال حاضر به قدری مورد علاقه مردم هستند که برای استفاده در خانه آنها را “برای استفاده در آینده” خریداری می کنند.
نگران این نباشید که استفاده از سس های آماده در آشپزخانه رستوران باعث طعم “استاندارد” ظروف می شود. هیچ چیز مانع از آزمایش ادویه ها نمی شود: به عنوان مثال، اضافه کردن پاپریکا یا گیاهان ایتالیایی به سس کچاپ. نکته اصلی این است که کارکنان آشپزخانه از روند اصلی کار فشرده رها می شوند.
سه نوع روکس فرانسوی وجود دارد: سفید، طلایی و قهوه ای. رنگ آن با مدت زمان پختن ماکارونی تعیین می شود. هرچه رنگ روکس تندتر باشد، طعم بیشتری به ظروف میدهد. انواع طلایی برای سس مناسب است. Roux برای استفاده با آب لیمو و سرکه توصیه نمی شود، زیرا اسیدها مخلوط را رقیق می کنند.