آثار هنری کاشی و سرامیک برج که با تکنیک های شعر خلق می شوند، عمدتاً از اثر هنری کلی که با نوشتن اشعار بر روی تابلوهای سرامیک و کاشی به دست می آید، استفاده می کنند که به اصطلاح «شعر نقاشی» است.
سرامیک‌سازان روی سرامیک‌هایی نقاشی می‌کنند که بیشتر آنها مربوط به محیط و افکار نویسنده در آن زمان است، بنابراین «نقاشی شعر» مشکلات بینندگان را در قدردانی از نقاشی‌های سرامیکی حل می‌کند و از این طریق باعث تداعی بینندگان و رسیدن به هماهنگی و طنین عاطفی می‌شود.
تلفیق «شعر، خوشنویسی و نقاشی» به عنوان یکی از اجزای مهم زیبایی تزئینی، حاصل تمرین طولانی مدت هنرمندان سرامیک و کاشی است که تلفیق نقاشی سرامیک و شعر فضای بیشتری را برای توسعه این دو هنر به ظاهر بسیار متفاوت فراهم می کند.
با کمک شعر، تصویر غنی‌تر می‌شود و تصور هنری عمیق‌تر می‌شود؛ در حالی که شعر تصویر را تفسیر می‌کند، یک شی زیبایی‌شناختی شهودی نیز در اختیار بیننده قرار می‌دهد. در بسیاری از موارد، تصاویر و مفاهیم هنری به تصویر کشیده شده در اشعار به طور مستقیم منعکس نمی شود.
آنها دارای “خالی” خاصی هستند و این “خالی ها” فقط فضای تخیل و منابع الهام بیشتری را در اختیار نقاشان قرار می دهد.در این زمان، آثار سرامیک و کاشی شاعرانه تولید شده. اشعار در آفرینش سرامیک به اشکال گوناگون بیان شده و محتوای تزیینی آن نیز متفاوت است.
اشعار مختلف بر روی گلدان های چینی، کاسه های چینی و مجموعه های چای اعمال می شود و سبک زیبایی شناسی منحصر به فردی را تشکیل می دهد. جام گل آبی و سفید دسامبر چینگ کانگشی که توسط موزه استان هوبی جمع آوری شده است.
گروهی از آثار کلاسیک است که شعر و سرامیک و کاشی را با هم ترکیب کرده است. دوازده فنجان با گل های متفاوت دوازده ماه سال رنگ آمیزی شده است و پشت هر کدام شعری نوشته شده است. آیات روی دوازده فنجان همه از سلسله تانگ آمده است که بازتاب گل های مختلف نقاشی شده روی فنجان ها است.
به عنوان مثال، هنگامی که شکوفه های هلو در ماه مارس شکوفه می دهند، روی بدنه فنجان نوشته شده است:اگر در بالای کوه یوشان ملاقات نکنید، در یائوتای زیر ماه ملاقات خواهید کرد.”، چنین زیبایی را فقط در سرزمین پریان می توان دید. در واقع، دیدن آثار سرامیکی با نقاشی های خانم ها به عنوان مضامین تزئینی غیرعادی نیست
